प्रतिमा

आज अचानक भेटली ती मला;

एखाद्या आगंतुकासारखि;

आणि म्हनाली माझ्याविना;

तु  राहतोस कसा जिवनि.

या प्रश्नाने क्षणभर मला;

विचारात पडाया लावले;

आठवणींचे मोहोळ माझ्या;

मि नव्याने शोधले.

ती मात्र माझ्याबरोबर;

माझिच बनून बोलत गेलि;

भरून आलेल्या आकाशाप्रमाणे;

माझ्यावर बरसून गेलि.

तिच असं मोकळ होन ;

कुठेतरी माझ्या मनाला आवडतं होतं;

तरिही ते माझ्या तिच्यातला;

एक समान धागा शोधत होतं.

त्या आठवणींचा आणि धाग्यांची गुंतावळ;

अचानक मला सांगून गेली;

अरे हि तर माझिच प्रतिमा होति;

स्वतःच अस्तित्व हरवलेलि.