चांदोबाची गंमत.
ये ये ताई पहा पहा, गंमत नामी किती अहा!
चांदोबा खाली आला, हौदामध्यें बघ बुडला -
कसा उतरला ? केव्हा पडला ? पाय घसरला ?
कशास ऊलटे चालावे ? पाय नभाला लावावे ?
किती उंच हे आभाळ, त्याहूनी हौद किती खोल -
तरि हा ताई आई आई बोलत नाही,
चांदोबा तू रडू नको - ताई तूं मज हसूं नको !
किती किती हें रडलास, हौद रड्याने भरलास -
तोंड मळविलें, अंग ठेचलें, तेज पळाले,
उलटा चालू नको कधी, असाच पडशिल जलामधीं !
कवि = श्री. हरी सखाराम गोखले.
संग्रह = मौज प्रकाशन-आठवणीतल्या कविता भाग १
