पाऊस रिमझिम पाडताना
उगाचच मन शहाळत
गोड गोड आठवणीने
पुन्हा मन बहरत.
ओल्या कोरड्या आठवणी
पावसाळ्याचच देणं असत
गोड गुलाबी आठवणीशी
पुन्हा मन रेंगाळत असत
स्मरणातला पावसाचा चित्र
नेहमीच भासत मोठं
वास्तवाच्या आभाळाला
रोजच ठरवतो ते खोट
खऱ्या खोट्याच्या वादात
पाऊस मात्र आबादित असतो
कितीही काढा पोपडे भीतींचे
तो मात्र साथीला नसतो.
