एक भन्नाट पत्र!

मास्तर!!
(हितं तुमचं नाव तुम्ही घाला)

आजपासून आमचा नातू तुमच्या वर्गात बसणार हाय! त्यो घरी बसला काय आन तुमच्या वर्गात बसला काय, आमाला सारकंच! पर त्यो घरी बसला तर तुमचा संसार कस्काय चालनार? म्हून त्याला तितं बसाया पाठूतो! तर सर्वात पैली गोष्ट म्हंजी- काय बी कंप्लेन आली नाई पायजेल. त्येचा मूड आसंल तवा शिकवा न्हायतर गुमान ऱ्हावा. त्यान हातात यील ती वस्तू फेकून मारली तं समजा का त्याचा मूड नाय!

साळंच्या पुस्तकात आसतं ते त्याला कूनीबी शिकवंल. जे पुस्तकात न्हाय ते त्याला आलं पायजेल. मान्सानं आयुष्यात जोडधंदा केला पाह्यजे हे त्येला सांग. म्हंजी येक फेल गेलं तर दुसरं कामाला येतं. साकर कारखाना तोट्यात गेला तं हाताशी पतपेढी, ब्यांक पाह्यजे. तुमी कसं, साळंत शिकीवता, शिकवण्या घेता, यलाशीच्या पॉलिश्या इकता आन घरी म्हशीबी बाळगता तसं!

त्येला पैशाच म्हत्व सांगा. पैसा गाठीशी बांधताना मानूस रंगांधळा झाला पाह्यजेल. म्हंजी काळा काय आन पांढरा काय, दोनी सारकंच! पैशा-पैशामधी भेदभाव नको. त्यो करायचाच असंल मानसामंदी करावा. मानूस कधी उलटल सांगता येत न्हाय. पैसा मातूर आपल्या धन्याशी कधी बेईमानी करत न्हाई!

त्येला सांगा शिक्शान घेण्यापेक्शा शिक्शान देणं हे मोठं हाय! शिक्शान घेऊन फक्त घेणारा शाना हूतो. देल्यान समाज शाना हूतो. समाजानं किती शानं व्हावं, हे आपण ठरवायच आसंल तं आपन शिक्शान देणारे झालो पायजेल. त्येला परीक्षेच तंत्र समजावून सांगा. कोणत्या सेंटरवर परीक्षा देल्ली तर बिनबोभाट नक्कल करता यील, तेची म्हाईती कशी काढाची, पेपर तपासाया कूणाकड गेले, तपासणाऱ्याचा रेट काय, रेट नसंल तर त्याचे नट बोल्ट कसे कसाचे, हे समदं जनरल नालेज कुटनं मिळवायच, ह्येचे त्येला धडे द्या! त्येला सांगा - जगात दोन टाईपची मान्स अस्त्यात. जगातली मोठमोठी बूक वाचून हूशार होनारे आन अश्या हूषारांना आपल्या पदरी ठिवनारे. मानसानं हूषार होण्यापेक्षा हूषारांना पदरी ठिवनारं व्हावं!

त्येला ह्या देशाइषयी सांगा. त्येला सांगा - हा देश म्हान हाय. पर तू त्येचा जास्त ईचार करू नगंस. तू इचार केल्यानं काय देश आनखी म्हान होनार नाय. देशाला म्हान म्हनन ही बी एक फ्याशन आसतीया! तवा त्यात लई येळ घालवू नगसं! त्येला शिकवा, का
जगण्याची रीत काय आसती.. लोकशाही काय आसती. जास्तीत जास्त लोक ज्येच्या बाजूनं हुबं राहतात ती गोष्ट चांगली आसं लोकशाही सांगते. पर या लोकांना जुलमानं, जबरीनं हुबं केलं, का ते सोताच हुबे राह्यले ह्ये तपासण्याच्या फंदात लोकशाही पडत न्हाई! तीनं पडूबी न्हाय!

रस्त्यात सापडलेल्या रुपयापेक्षा म्हेणतीन कमावलेलं धा पैसं मोठ असत्यात आसंल काही त्याला शिकवू नगंसा! धा पैसं कमावलं आन् रूपाया सापडला तर आपली टोटल वाढते ह्ये त्येच्या लक्षात आणून द्या! रस्त्यात रूपाया सापडला ह्येचा अर्थ त्यो नीट बगून चालतो, त्येच त्याला हे फळ मिळालं आसं समजाचं!

माजा नातू हितभर हाय आनी मी तुमास्नी हातभर गोस्टी सांगतूया आसं तुमाला वाटल; पर मानूस हितभर आसतानाच तेच्या कानावर हिताच्या गोस्टी पडल्या पाईजेल. तो हातभर झाला कि हाताभाईर जातो. तवा हे समंद धेनात ठिवा.

माजा नातू तसा हुषार हाये. त्यो तुमच्यावर लक्ष ठिवनार हायेच. तुमीबी त्येच्यावर लक्ष ठिवा. या आता!

तुमचा-
खंबीरराव धोंडे-पाटील.

(मला माझ्या एका मित्राने हे संगणकीय पत्राने पाठवले. मनोगतींसाठी ते इथे देत आहे. जरी हे पत्र विनोदाच्या अंगाने जाणारे असले तरी सद्यपरिस्थिती किती काटेकोरपणे मांडली आहे.)