असुया धरतो वारा

अधांतरी घुटमळण्यामध्ये जन्म उरकला सारा

खूप उभारी उडण्याची पण असुया धरतो वारा

पुसतो सदा आसवांना तो पदर भूमिचा ओला

आसू पुसता हळूच पुसतो "आली जाग शिवारा?"

रांजण भरता थकतो खांदा पण तो रिताच उरतो

पाणी मुरते कुठे कळेना, खेळ कसा हा न्यारा ?

मोरपिसाचे रंग लेवुनी, ढगांस तू उधळावे

ढगाळुनी या काळजासही यावा भावपिसारा

शब्दामध्ये परके शब्द बेमालुम ते घुसती

मायबोलीच्या सुंदरतेला काळिमा तो सारा

कालपरत्वे अनहित बुद्धी, तोल तरी ना जावा

मानवतेचा पाठपुरावा ’’अभये" अंगीकारा

गंगाधर मुटे