( चाल: नसतेस घरी तू जेव्हां -)
जीव सुटका-सुटका म्हणतो
शांतीचे विणता धागे
संसार नेटका होतो !
छत भंगुन वीट पडावी
हल्लाच तसा ओढवतो
ही पाठ कणाहिन होते
अन् चेहरा बारका होतो
!
ये घरमालक दाराशी
हळु गाण्या , तो खडसावे
खिडकीच्या उघडुन दारा
तो बोंबा मारून जातो !
वळ पाठी उमटवणाऱ्या
मज स्मरती मास्तर शाळा
वेताने मज बडवावे
मी तसाच बघ थरथरतो !
तू सांग बये मज ,
काय
मी सांगू घरमालकाला ?
गाण्याचा तव जल्लोष
माझ्यासह किरकिर ठरतो !
ना अजून झाला तंटा
ना
ताळतंत्रही सुटले
तुज ' गाऊ नको ' म्हणताना
गाण्यातच सामील होतो !!