करिष्मा
लुटलेला माल जप्त करण्यासाठी पोलिसांनी धाडी टाकण्यास सुरुवात केली.
लोक भेदरून लुटलेला माल रात्रीच्या अंधाराचा फायदा घेऊन घराबाहेर फेकू लागले.
संधी साधून आपला मालदेखील स्वतःपासून वेगळा करणारेही काही जण होते. कायद्याच्या तावडीत सापडू नये म्हणून हा सारा खटाटोप.
एका माणसाची फार अडचण झाली. भुसाऱ्याच्या दुकानातून लुटलेली साखरेची दोन पोती त्याच्याजवळ होती. पहिले पोते तो कसेबसे रात्रीच्या अंधारात जवळच्याच एका विहिरीत टाकून आला. पण दुसरे पोते ढकलताना स्वतः विहिरीत पडला.
आरडाओरड ऐकून लोक जमा झाले. विहिरीत दोऱ्या टाकण्यात आल्या.
काही उत्साही तरुण आत उतरले आणि त्या इसमाला बाहेर काढण्यात आले.
पण काही तासांतच तो गचकला.
दुसऱ्या दिवशी लोकांनी त्या विहिरीचे पाणी वापरले तेव्हा ते गोड झाले होते.
त्याच रात्री त्या माणसाच्या कबरीवर दिवे तेवत होते.
कथेचे मूळ शीर्षक "करामात"
घाट्याचा सौदा
दोघा दोस्तांनी दहा-वीस मुलींतून एकीला निवडले आणि बेचाळीस रुपये देऊन खरेदी केले.
रात्र गुजारून एका मित्राने त्या मुलीला विचारले:" नाव काय तुझं?"
मुलीने आपले नाव सांगताच तो चक्रावला: "आम्हाला तर सांगितलं होतं तू दुसऱ्या धर्माची आहेस...!"
मुलगी उत्तरली: "तो खोटं बोलला होता!"
हे ऐकून धावत-धावत तो आपल्या मित्राकडे गेला आणि सांगू लागला: "त्या हरामजाद्याने आम्हाला फसवलं... आमच्या धर्माची पोरगी आम्हाला सोपवली... चल, वापस करून येऊ...!"
हलाल आणि झटका
“मी त्याच्या नरड्यावर सुरी ठेवली, हळुहळू फिरवली आणि त्याला हलाल केले.”
“हे तू काय केलेस?”
“का?”
“त्याला हलाल का केलेस?”
"त्यात मजा येते ."
“मज़ा येणाऱ्याची अवलाद.....तुला झटका करायला हवा होतं....असं. ”
आणि हलाल करणाऱ्याच्या मानेला झटका झाला.