खड्डा...

मला ई-मेल वर आलेली कविता जशीच्या तशी इथे देतो आहे.



चाल: एक लाजरा न् साजरा मुखडा



तो- एक आडवा न् उभा खड्डा चंद्रावानी पडला गं
ती- राजा 'करीर' हसतोय कसा की पुणेकर अडला गं


तो- या आकांताचा तुला इशारा कळला गं
ती- खड्डा आडवा येतोय मला की पाय माझा मोडला गं


तो- नको बाई नको रडू, खड्ड्यामध्ये नको पडू
ती- इथनं नको, तिथनं जाऊ, रस्ता गावतोय का ते पाहू
तो- का?
ती- पडत्यात...


तो- एक आडवा न् उभा खड्डा चंद्रावानी पडला गं
ती- राजा 'करीर' हसतोय कसा की पुणेकर अडला गं


ती- ब्रेक सारखा, गाडीस सजना नका हो कचकन् मारू
     हाडं खिळखिळी झाली समदी, पाठ लागलीया धरू
तो- कशी सांग मी हाकलू गाडी, ट्र्याफीक कसला गं
ती- खड्डा आडवा येतोय मला की पाय माझा मोडला गं


ती- बेजार झाले पाहून सजना, ट्र्याफीकची ही कोंडी
     कुनी बोंबले पी पी, प्या प्या, शिव्या कुनाच्या तोंडी
तो- क्षणात राणी तुझ्या अंगावर चिखल उडला गं
ती- खड्डा आडवा येतोय मला की पाय माझा मोडला गं