प्रेरणा: स्नेहदर्शन यांची सुरेख गझल  येवुनी स्वप्नात माझ्या

येतसे स्वप्नांत माझ्या "माधुरी"ला मी वरावे
उघडता डोळे समोरी बायकोचे ध्यान यावे

जीवनावर राज्य माझ्या सासूचे अन बायकोचे
पाशवी हे बंध तोडून सांग मी कैसे पळावे

लोक का हसती कळेना पाहूनी हालास माझ्या
काय जळते आत पण हे कसे त्यांना कळावे

विसरण्या हे दुःख सारे वाटले दारू प्यावी
नेमके मी पीत असता मेव्हणीने का पाहावे

हसलो हलकेच गाली मी तिला पाहूनी तेथे 
 हे आता रोजचेच आम्ही एकमेका सावरवे

झाडले प्रस्थापितांनी खोड माझी मोडण्याला
विडंबने लिहितो तरीही काय मी ह्याला म्हणावे