गाऊया सत्यमेव जयते                 धृ.

मेल्यावर कोणा कळते

वाटोळे जीवन फिरते

दिवसाच्या तेजालाही

रात्रीची धास्ती असते                    १

ही गुलाम सामाजिकता

पुंडांची राणी बनते

षंढांच्या नैतिकतेवर

गुंडांची मौज उसळते                  २

जगण्याचे भानही ज्याचे

लोपले सदाचे येथे

वृत्तीला मारून जगणे

ही जिवंत आमुची प्रेते                 ३

येतसे कोणी सामोरा

गालावर थप्पड पडते

भीतीचे सावट साऱ्या

देहातून शिरशिरते                        ४

ना विरोध करता येतो

ही इच्छा मनात जिरते

क्षणी कळवळलेली बुद्धी

होऊन मूढशी बसते                     ५

का मीच फक्त सापडलो

मन स्वतःशी तळमळते

हे असेच सारे होते

प्रश्नाला उत्तर नसते                     ६

मी गुलाम गुंडगिरीचा

आयुष्य सर्वही हरते

चिरजखमेवरती केवळ

मृत्यू हे औषध उरते                      ७

पण मरण्यापूर्वी आता

ओठात मागणे येते

या सर्व मिळूनी आपण

गाऊया सत्यमेव जयते                  ८