हिशेब

प्रत्तेक  क्षणात  तू 
क्षणातल्या  सुक्ष्मातही  तूच!
कधी फुलांचा  सुगंध 
कधी वारयाची झुळूक 
कधी पावसाची  सर 
येतोस  घेउनी  अवचित  तू
प्रत्तेक  क्षणात  तू 
क्षणातल्या  सुक्ष्मातही  तूच!
प्रत्तेक  धागा  मनाचा 
तुझ्या  मनाशी  ओवलेला 
श्वासही  गुंतलेले  श्वासात 
हर -एक स्पंदनात  तू 
प्रत्तेक  क्षणात  तू 
क्षणातल्या  सुक्ष्मातही  तूच!
पहाटेच्या  गोड  गारव्यात 
सकाळच्या  कोवळ्या  उन्हात 
सांजवेळी  धुंद  आसमंतात 
रात्रीच्या  काळोखातही  तूच
प्रत्तेक  क्षणात  तू 
क्षणातल्या  सुक्ष्मातही  तूच!
होऊनी  स्वर  गळ्यात  येतोस
नजरेतून  काळजात  शिरतोस 
घेउनी हास्य  ओठांवर   येतोस
होऊनी  आसव  गालांवर  ओघळतोस  तू
 
प्रत्तेक  क्षणात  तू 
क्षणातल्या  सुक्ष्मातही  तूच!
 
आरशात  पाहते  स्वतःला 
हळूच  न्याहाळत  असतोस  तू
एकांती  उदास  मनात माझ्या
फुलोरे  घेउनी येतोस तू
प्रत्तेक  क्षणात  तू 
क्षणातल्या  सुक्ष्मातही  तूच!
 
घोटात  पहिल्या चहाच्या 
घासत  प्रत्तेक अडकलेला  तू
रात्रीच्या शुभ्र   चांदण्यात 
चंद्र  होऊनी झळकलेला  तू
प्रत्तेक  क्षणात  तू 
क्षणातल्या  सुक्ष्मातही  तूच!
आठवणींचा   विशाल  सागर 
विरहाच्या  विदीर्ण  कळा
जीवाच्या  आर्त  हाकेत 
प्रेमळ  साद  घेऊन येतोस तू
प्रत्तेक  क्षणात  तू 
क्षणातल्या  सुक्ष्मातही  तूच!
कामात  तू ध्यानात  तू
स्वप्नात  अन  कल्पनेतही  तू
क्षितिजापर्यंत   नजरेत  माझ्या
असतोस  फक्त  तूच  तू
 
प्रत्तेक  क्षणात  तू 
क्षणातल्या  सुक्ष्मातही  तूच!
आत्म्यात  तू स्पर्शात  तू
प्रत्तेक उठणाऱ्या  रोमात  तू
चीरदाह वेदनेच्या  लहरीत तू
प्रणयगंध देऊन जातोस   तू
प्रत्तेक  क्षणात  तू 
क्षणातल्या  सुक्ष्मातही  तूच!
हिशोब  हा क्षणांचा  माझ्या
किती सरळ   किती सोपा 
काठोकाठ  भरला  आहेस  राजा
माझ्या कणा  कणात  तू 
तू आणि  तूच तू
 
प्रत्तेक  क्षणात  तू 
क्षणातल्या  सुक्ष्मातही  तूच!