कस्तुरी

निःशब्द तळ्याच्या काठी

रात्रीचे चांदणे झुलते

नि:संग फकिरी अवघी

मग कविते साठी झुरते...... १

नादास मोह शब्दांचे

शब्दास शाप अर्थांचे

मौनाच्या देहा वरती

गाण्याचे गोंदण होते............. २

रात्रीस वेध दिवसांचे

दिवसास कूस रात्रीची

सजणीचा उसवता श्वास

दिवसाचे सार्थक होते............... ३

श्वासास तडे मृत्यूचे

मृत्यूत नभाशी संग

मिसळता मीच माझ्यात

श्वासात कस्तुरी भिनते.............. ४

उःशाप विषादा वरचा

आकाश सांगूनी गेले

भेदून व्यूह मन सगळे

कृष्णा सामोरे जाते................५

तुज उशीर झाला सजणे

शब्दांच्या तुटल्या तारा

देहात भिनूनी आता

निर्वाण प्रतीक्षा करते.............. ६

पूर्वप्रकाशन : दुवा क्र. १