गझल
किनारा चालला आहे, कुणाला शोधण्यासाठी?
कुठे ह्या चालल्या लाटा, कुणाला भेटण्यासाठी?
सुखांनी एवढी माझ्यापुढे मिरवू नये शेखी;
मला दु:खेच ही माझी पुरेशी हासण्यासाठी!
नको तुमची मला वाद्ये, नको स्वरसाज कोणाचा....
मला काळीजही माझे पुरे झंकारण्यासाठी!
समुद्राच्या तळाशी मी समाधी घेतली होती...
किनारे थांबले सारे मला का वेचण्यासाठी?
तिने बागेतल्या एका फुलाची मागणी केली;
तिला काळीजही माझे दिले मी माळण्यासाठी!
तुला पाडायचे तितके तडे तू पाड हृदयाला....
उभे आयुष्य हे पडले मलाही सांधण्यासाठी!
उपाशी राहतो येथे कुणी झंकारण्यासाठी;
कुणाला पाळले जाते कुणावर भुंकण्यासाठी!
इथे खोट्याच नाण्यांची अशी वहिवाट पडली की,
खरे नाणे किती आता दचकते चालण्यासाठी!
-------प्रा.सतीश देवपूरकर
भूशास्त्र व खानिज तेल तंत्रद्न्यान विभाग,
नौरोसजी वाडिया महाविद्यालय, पुणे.
फोन नंबर: ९८२२७८४९६१
