आमचे प्रेरणास्थान : प्रदीप कुलकर्णी यांची सुंदर कविता ...एकटी मी !
मज कधी करशी सवाशीण...एकटी मी !
फार झाले फक्त भाषण...एकटी मी !
नाचसी केव्हा सख्या तू भोवताली
ऊठ अन् बसशील तू माझ्याच ताली
भास हे सारेच रे पण...एकटी मी !
जो गडी येई, हवासा भासतो रे
एकटीला पाहतो अन् हासतो रे
पाळते तरिहि मी श्रावण...एकटी मी !
काय माझी चूक...केला मी पिझा तर ?
आठ दिस तो रोज तुजला वाढला तर ?
काय हे रुसण्यास कारण 
...एकटी मी !
काय माझा 'लूक' हल्ली आवडेना ?
'फिगर'ही माझी तुला का पाहवेना ?
सवतिचे नक्कीच जारण...एकटी मी !
एकटेपण खायला उठले मला जर
विनवुनी नाहीस तू आला सख्या तर
मी दुजा गाठीन साजण...एकटी मी !
रोज कांगावा तुझा मी पाहते रे
रोज तव लांडी-लबाडी पाहते रे
रोजचे आहेच भांडण...एकटी मी !
- खोडसाळ
(मोडतोडकाल : १२ सप्टेंबर २००७)