प्रेरणा : माणूस१ यांची गझल गजल

मस्त ढाचा, रूपवैभव, माज होता            
चालण्याचा काय तव अंदाज़ होता !

घालतो मोहून त्याला रोज दाणे
पारवा तो, हाय, कुर्रेबाज होता !

वाटले मीही करावे प्रेम थोडे
काढला गाली तिने आवाज होता

आग अंगातील विझली पूर्ण माझी
उतरला झटक्यात यौवनमाज होता

तोंडदेखी वाहवा ही करत नाही
वाचका, का बैसला आवाज होता ?

न्यून का दडते कधी आभूषणांनी ?
नाक नकटे, वर नथीचा साज होता !!

खोडसाळा रोजचा होतोय घाला
मूळ लेखक केव्हढा नाराज होता