अनोळखी डोळ्यांनी मजला पाहून गेली
जुन्या चुकांची पुनरावृत्ती टाळून गेली
दिला न परिचय, ना विस्कटला कोरा चेहरा
घडी नव्या आयुष्याची सांभाळून गेली
कशास संवादांना आता देऊ उजाळा ?
अखेरच्या अंकावर पडदा पाडून गेली
अमोघ खच बाणांचा हृदयी येऊन पडला
कमान भुवयांची किंचित उंचावून गेली
मिलिंद, रसपानाची द्यावी सोडून आशा
फुले उमलली प्रीतीची, कोमेजून गेली...
