दुःखाच्या सुकल्या डागण्या
झेलते भूमी काळीज फाटल्यावर
गिधाडेच दिसती आनंदी
प्रत्येक डोह सुकल्यावर
बेचव पहाट घसरे
निसरड्या कासऱ्यावर
लगबग बाया-बापड्यांची
धावपळ माळरानावर
आशेने खाली झुकती नजरा
खोलवरच्या झऱ्यावर
सरासर घसरती घागरी
वेचण्या पाणी थेंबभर
केविलवाणे करकरणे रहाटांचे
पाणी पाणी हृदयाचे झाल्यावर
चक्र फिरते घेऊन जीवन
वेदना असह्य झाल्यावर
आणि अचानक त्या वेळी
पाऊस चिळकांडे विझल्या झाडांवर
भिजती सुखाच्या लहरी
वाहती उसळत भुमीच्या त्वचेवर.
