..................................................
हिंडतो मी कधीचा विरागी !
..................................................
आस ठेवून हृदयात जागी !
हिंडतो मी कधीचा विरागी !
ठाव एका ठिकाणीच नाही...
जीव धावे दिशांतून दाही...
वाळवंटात किंवा तडागी...!
हिंडणेही कुठे नीट झाले ?
आडवे पाय पायात आले...
रोज खोळंबलो जागजागी !
ओसरीला तुझ्या आज आलो
थांबलोही...पुढेही निघालो
दुःखही चालले अग्रभागी !
मोह सारे जरी आत जागे...
मी स्वतःहून काही न मागे...
तृप्त मी ? की असे वीतरागी ?
भोगले मस्त आयुष्य कोठे ?
त्यागलेही असे काय मोठे ?
मी न भोगी; तसा मी न त्यागी !
शाप हा कोणता कोण जाणे
उत्तरांचेच झाले उखाणे...!
लाभले भाग्य; तेही अभागी !
* * *
गाइलो मी इथे...चूक होती
वेदना ही बरी मूक होती
वंचनेची मिळाली बिदागी !
साधली ही कशी काय लीला ?
चांदणे मी दिले मैफलीला...
- कोंडुनी अंतरी लाख आगी !!
* * *
हिंडतो मी कधीचा विरागी !
* * *
- प्रदीप कुलकर्णी
..................................................
रचनाकाल ः ११ व १६ नोव्हेंबर २००६
..................................................