दुःखामधुनी दुःखच उगवे
केवळ हेच घडे..

हे नाही ते पीयुष नभाचे
जे जगवेल युगे
तू नाहीस ती प्राची जिथुनी
सूर्य नवा उदये..

या शब्दांचे मोल कितीसे
मौन तुझे बरवे
या मौनाला रंग दिले तू
झाडांचे हिरवे..

श्वासांमधुनी प्राण निघावे
काळ तसा वितळे
मी वाटेवर थकून उभा की
वाटच ही संपे...

विभ्रम