तुझ्यासवे रास खेळणारी नगण्य होते अनामिका मी
तुझ्या निळाईत रंगल्याने अहेव झाले कुमारिका मी

न अष्टराण्यातली तुझ्या मी, न कैद नरकासुरागृही मी
तरी जिला जोडले तुझ्याशी युगे युगे तीच राधिका मी

तुझ्या महालात झुंबरांचा हिरेजडित लखलखाट आहे
तरी मनी कोपऱ्यात एका अखंड तेवेन दीपिका मी

स्यमंतकाचा मला न हेवा, न, वैजयंती, तुझी असूया
सबाह्य अभ्यंतरी हरीच्या फुलेन गंधाळ मल्लिका मी

ठरेन वृंदावनात जारा, ठरेन व्यभिचारिणी जगी मी
म्हणून आक्रोश मूक माझा, मुकीच गाते विलापिका मी...