अहाहा! सालाबादप्रमाणे पावसाने (आगमनाऐवजी) एंट्री मारलेली आहे. हवेत एक प्रकारचा ( धुंद आणि कुंद ऐवजी) कुबट ओलसरपणा आला आहे. (नवयौवना ऐवजी) जख्ख म्हाताऱ्या धरतीने (त्याच त्या शालू आणि सोकॉल्ड गालिच्या ऐवजी) हिरवी शर्ट पँट घातली आहे. अहाहा! पावसाळा येऊन महिना होत आला तरी, जीवांची तल्खली शमवणारा आणि तृषार्त धरतीला न्हाऊमाखू घालणारा हे शब्दप्रयोग अजून उगवलेले नाहीत.
अहाहा! किती बरे वाटते आहे! अर्थात सर्व काही सुरळीत चालले आहे असे मात्र म्हणता येणार नाही. पारलेच्या बिस्किटाचा 'मझा' येईनासा झाला आहे. ती इतकी चिंब झाली आहेत की चहात जास्त वेळ ठेऊनही कपात पडेनाशी झाली आहेत. तमाम काडेपेट्या सादळून गेल्या आहेत आणि ऑटो इग्निशन शेगडी आणण्याचे अनिर्णित कालापर्यंत पुढे ढकलल्याने ही त्रस्त होऊन गेली आहे. अंडरवेअरी ओलसर राहण्याला तर आता कुठे सुरुवात झाली आहे. टेरेसवर चालताना गलथानपणा दाखवल्याने दोन तीनदा कपाळमोक्ष होण्याचे प्रसंग मोठ्या शिताफीने टाळले आहेत. तरीही मी आनंदी आहे. अहाहा! माझा आनंद आता अजून कोणत्या शब्दात तुम्हाला सांगू?
बाहेर पावसाची अखंड भूरभूर चालली आहे. असल्या रम्य वातावरणात धबधबे बघण्यासाठी जिवाला नसती दगदग करून घेणाऱ्या लोकांवर मी मनोमन हसतो आहे. गरमागरम चहाचे घुटके घेत, खिडकीच्या काचांवर पावसाचे ओघळणारे थेंब (हो! नुसते थेंबच, थेंब-बावरी नक्षी आणि आठवणींचे थुई थुई नाचणारे मोर वगैरे गोष्टींचा मला मनस्वी तिटकारा आहे) पाहत, घरातल्या उबदार वातावरणात मी आरामशीरपणे तक्क्यावर रेलून ही कविता वाचत आहे. अहाहा! काय बरं वाटतंय!
वैशाखमासीं प्रतिवर्षिं येती,
आकाशमार्गीं नव मेघपंक्ती;
नेमेंचि येतो मग पावसाळा,
हें सृष्टिचें कौतुक जाण बाळा. ॥१॥
पेरूनियां तें मण धान्य एक,
खंडींस घे शेतकरी अनेक;
पुष्पें फळें देती तरू कसे रे?
हें सृष्टिचें कौतुक होय सारें! ॥२॥
ऋतू वसंतादिक येती, जाती,
तैसेची तेही दिन आणि राती;
अचूक चाले क्रम जो असा रे,
हें सृष्टिचें कौतुक, जाण सारें! ॥३॥
पाणी पाहा मेघ पितात खारें,
देती परी गोड फिरूनी सारें;
तेणेंचि हा होय सुकाळ लोकीं,
हें सृष्टिचें कौतुक, बा, विलोकीं! ॥४॥
ते तापले डोंगर उष्णकाळीं
पानें तृणें वाळुनी शुष्क झालीं;
तथापि तेथें जळ गार वाहे
झऱ्यातुनी, कौतुक थोर, बा, हें! ॥५॥
वठोनी गेल्या तरुलागिं पाणी,
घालावया जात न कोणी रानीं;
वसंतिं ते पालवतात सारे,
हें सृष्टिचें कौतुक होय, बा, रे! ॥६॥
ऐसे चमत्कार निजप्रभावें
दावी प्रभू, त्यास अनन्यभावें
प्रार्थीत जा सांजसकाळ नित्य
जोडी सुखाची मिळवाल सत्य. ॥७॥
अहाहा! एकंदरीतच सध्या माझे फार, फार बरें चालले आहे. आणि पुढच्या तीन चार महिन्यांची ही तर आत्ता कुठे सुरुवात आहे, नाही का?
-सौरभ