आय. सी. यू. चा मॉनिटर

जणू सुतार पक्ष्याची टकटक

वाजवितो म्रुत्यू आपलेच गाणे.

व्हेंटीलेटरचा आवाज

वाजवितो म्रुत्यू आपल्याच घंटा!

आय‌. सी. यू. त चालते सारखीच गडबड,

नर्सेसची लगबग नि डॉक्टरांची धावपळ,

सगळ्यांचे प्रयत्न या तीरावर अडकविण्यासाठी

जीवाला घाई पैलतीर गाठण्यासाठी !

मधला तो काळाशार अंधार,

आणि समुद्राचा आवाज,

गुदमरून टाकणारा अन श्वास कोंडून ठेवणारा.

हे कोण कुजबुजले कानाशी,

''चल, येतेस का सफरीला?

जाऊन येऊ तिरुपतिला ! ''

'छट , मला नाही वेळ,

इथलीच कामे पडली आहेत,

साऱ्यांचीच देणी द्यायची आहेत,

कांही वचनेही पाळायची आहेत. '

''ठीक आहे. मर्जी तुझी''

'माझ्याच बागडणाऱ्या मुलांसाठी

मला जगायचे आहे. '

मॉनिट्र टकटकतो आहे,

'आ. सी. यू. '

मी पाहत आहे बरे,

एकवार संधी दिली आहे''

एक सत्य मात्र मला उमगले आहे

मॉनिटरवरच सर्व जग जगते आहे,

त्याच्या असण्यानसण्यावरच जीवन फुलते आहे !

मी आय‌. सी. यू. त दाखल झालेले असताना माझ्या मनातील विचार मी मुक्तकाच्यारुपाने मांडले आहेत.