माझिया मना

सांग ना वेड्या मना
काय तुजला जाहले
आज तू मौनात का हे
गूढ आता कर खुले

कोवळी किरणे रवीची
उजळती दाही दिशा
न्हाऊनी तेजात त्याच्या
तू असा विझलास का

दाटूनी हे मेघ आले
खुलविण्या तुज अंतरी
सोबती असती तयाच्या
पावसाच्या बघ सरी

गगनी नितळाई तरीही
हृदयी हा झाकोळ का
आसमंती तृप्ती तरीही
तू असा मिटलास का

कसली हुरहुर ही तुला
का नेत्र असूनी आंधळा
पायी असूनी सुखनुपूर
आज तू का पांगळा