कशास दाखवु जखमा कुणाला?
विझवले मी डोळ्यात आसु
ओलांडली थेंबांनी वेस कधीच
वाट तीच फ़क्त ओठात हासु
कशाला देतेस तुही साक्ष खोटी?
मी कधी तुझा नाकारला गुन्हा?
हा जुनाच दरवळतो ग सुवास
गंध तो न मी उधळला पुन्हा
बेरंग न करता तुझ्या मैफ़ीलीचा
बहराचे गीत मी गात राहीलो
कानी सा-यांच्या सुर गोठला
फ़क्त मीच अंतरात रंगलेलो
ईथे 'आपला' कुणा म्हणु मी
श्वास माझाच मला परका झाला
उसण्याच माझ्या या जगण्याला
फ़ुटक्या क्षणांचा ग काय हवाला?
पथातले सारे यात्री भागले
चांदण्यात मी उरलो एकटाच
ईशारा नियतीचा जाणिला मी
शेवटचा माझा मुक्काम हाच....
शेवटचा माझा मुक्काम हाच....
--सचिन काकडे[फ़ेबृवारी १२,२००७]
फ़क्त तुझ्यासाठीच "हा खेळ सावल्यांचा"
