किडा रागारागाने बघू लागला. किड्याने बाहेर बोलावताच चटकन घाबरून पीटर बेडवरून उठला आणि खिडकीबाहेर बघू लागला.

किडा : मित्रा, काय चालवलयंस काय हे? एक तर, मी तुला चावल्यानंतर तू मला एकदाही भेटला नाहीस? विसरलास का तू माझे 'उपकार चाव्याचे'? आणि आता पळून आलास अमेरिकेतून हां? आणि काय करतो आहेस या देशात?

पीटर : (घाबरून) आं अं ... त्याचे असे झाले की... मी कंटाळलो आहे या सगळ्या प्रकाराला.... तेच ते गुंड, तेच ते बदमाश, त्याच जाळ्या... आणि वय पण झाले ना राव माझे. सोडून सोडून किती जाळ्या सोडणार मी?

किडाः मित्रा, मी तुला माफ तर करू शकतो, मला विसरल्याबद्दल, पण, अमेरिकेतील लोकांनी गुप्तचरांद्वारे कधीच तुझा ठावठीकाणा शोधला आहे आणि त्यांनी एक प्लॅन पण केला आहे. त्यांनी मला शोधून काढले आणि चार पाच लोकांना चावायला सांगितले आहे.... ते आणखी स्पायडरमॅन बनवायच्या विचारात आहेत... त्या आधी मी चोरून तुझ्या ठावठीकाण्याबद्दल ऐकले आणि खास तुला सांगण्यासाठी गुपचूप पळून आलो... आणि तू? मला विसरला होतास?

पीटर : मला माफ कर. मी चुकलो. पण आपण आता करायचे काय? काही दिवस थांब माझेकडे, मला बरे होवू दे. माझी बॉलीवूडच्या चित्रपटातील शूटींग पुर्ण होवू दे, मग बघूया काय करायचे ते.... चालेल ?

तेवढ्यात नर्स आत आली. म्हणाली," बाहेर शुभाष घई आलेत. अर्जंट तुम्हाला त्यांना भेटायचे आहे."

खिडकी पटकन बंद करून पीटर म्हणाला," ठीक आहे, बोलवा त्यांना आत"

(क्रमश :)