संधिकाल , पूर्वराग , धुंद बैसलीस गात
मोहरून तेवते दिव्यादिव्यात सांजवात

केस मोकळे , शशीसमान चेहरा तशात
चंद्रबिंब लाजुनी लपेल मेघपल्लवात

भेट अल्प जाहली , सले अपूर्णता उरात
मी जगून घेतले , युगांस, चोरल्या क्षणात

तूच छेडलीस तान , ही तुझीच आर्त साद
सूर हेच खेळतात माझिया नसानसात

मंत्रमुग्ध ऐकतो तुझे अपूर्व यक्षगान
नर्तनास , किन्नरी, तुझ्या नसे तुला जगात

नांदतेस जाणिवांत , भारतेस नेणिवेस
तू मनातला हुरूप , पंचप्राण जीवनात

छत्र-चामरें कशास , गंधयुक्त श्वेतपुष्प
ढाळतो शिरी तुझ्याच , अंगणात पारिजात

भंगला तुला बघून , साहवे न रूप त्यास
हाय , टाकला कटाक्ष , तू उगाच आरशात

काफिला जुना नको , न मैफली , न मोहजाल
सप्तस्वर्ग निर्मिलेस , राहुटीत , काननात

मोरपीस का फिरे , कशी शहारली पहाट
घेतलास तू हळूच सोडवून गौर हात

तू परीस देवदत्त , लाभलीस पामरास
या सजीव फत्तरास आणलेस माणसात