अजूनही खरं म्हणजे आवडेल मला तसं वागायला;
जीवाभावाच्या मित्रांबरोबर कट्ट्यावर बसायला;
आभाळाच छत अन् स्वप्नांच क्षितिज;
त्याच्या पाठीमागे वेड्यासारखं धावायला.
शिक्षकांना काहीच येत नाही म्हणून;
कॉलेजला दांड्या मारायला;
सगळं जग माझंच आहे म्हणून;
सिकंदरी थाटात वागायला.
स्वतःच आयुष्यं न समजलेल्या वयात;
मित्रांच आयुष्य सावरायला;
हळव्या मनावर झालेच आघात;
तर अगदी मनसोक्त रडायला.
पडलेच आयुष्यात अवघड प्रश्न;
तर मित्रांबरोबर सोडवायला;
वर आपल्या दोघांचंच हे गुपित हं ;
म्हणून एकमेकांना शपथा घालायला.
व्हायचंय आता दूर आपल्याला;
म्हणून क्षणाक्षणाला हुरहुरायला;
कितीही वाईट वाटलं तरी;
पुन्हा भेटू म्हणून वेडी आशा दाखवायला.
काळ बदलला; संदर्भ बदलले;
तरी माझा लाडका कट्टा आठवायला;
निरोप घेताना भेटलेल्या डोळ्यांची;
आठवण भरल्या डोळ्यांनी काढायला.
