दिवसा, रात्री लपून रडणे आठवते
प्रीतीच्या काळातिल जगणे आठवते...
तुला दुपारी पुकारता मी उन्हातही
अनवाणी ते तुझे परतणे आठवते...
चोरुन दोघे भेटत होतो जिथे-जिथे
अजूनही 'त्या जागीं' असणे आठवते...
व्यथेस माझ्या ऐकत असता तुझे तसे
हातातिल कंकणे फिरवणे आठवते...
निरोप घेता "भेटूया" या शब्दासाठी
तुझे स्फुंदणे, मला रडवणे आठवते...
(मूळ ग़ज़ल हसरत मोहानी यांची. सर्वश्रुत आहेच; मी दुवा देण्यात कच्चा असल्यामुळे इथे देऊ शकलो नाही.)
