कोरडे राहो न डोळे, आसवांचा शाप दे
जे गुन्हे केलेत मी, पदरात त्यांचे माप दे

जे जसे सुचले मला, केले तसे त्या त्या क्षणी
पात्र नाही मी क्षमेला, फक्त पश्चात्ताप दे

तामसी आयुष्य गेले, शेवटी हा आव का?
तोड ती रुद्राक्षमाला, सोडुनी जपजाप दे

दे सजा, भाळावरीचा काढुनी तू घे मणी
मात्र माझ्या वेदनेला मृत्युचा उःशाप दे

कोरडा उपचार असतो वास्तपुस्तीचा इथे
पूस डोळे अन् खुशालीची जगाला थाप दे...