आपल्या धर्माप्रमाणे वाग तू
जीवना नाहीस पाणी! आग तू

उसळण्याचे विसरलेल्या सागरा
वादळे माझ्या जवळची माग तू

भेटण्याचे वचन जे होते दिले
येउनी स्वप्नात त्याला जाग तू

सारखा बाजार उसळे वर तरी
घसरणारा खालती समभाग तू

पाखरे निजती तुझ्या खांद्यावरी
स्वप्नं त्यांची फुलविणारी बाग तू

नाव जर भवसागरी तारायची
दुःख ने! ओझे सुखाचे त्याग तू

शोध स्वत्वाचा तुला जर घ्यायचा
काढ माझ्या पावलांचा माग तू