कोणी सुखावलेला , कोणी दुखावलेला
रक्तास जीवनाच्या जो तो चटावलेला

तो प्रेमभंग बरवा , ते दु:ख दो दिसांचे
करुणेस पात्र आहे प्रेमात जिंकलेला

ह्रदयास वेदनांचा झाला सराव आता
जखमा करून थकला ह्रदयात पूजलेला

डोळ्यातल्या नशेचा षौकीन मी पुराणा
लावे जिवास चटका प्याला गमावलेला

नौका कशी बुडाली , सागर अशांत नव्हता
अन वादळास होता प्रेमी सरावलेला

पेला रिता मनाचा , साकी दुज्यात गुंते
नशिबी दिसे न माझ्या सागर उधाणलेला

वह्नि तनामनाचा लागे विझू अखेरी
अंधूक होत आहे सुर्यास्त लांबलेला