श्री रामदास स्वामी  ईशस्वरूपा संबंधींच्या संदेहाचे  निराकरण करत होते.  सर्वसामान्य जनांच्या मनातील शंकांचे निरसन व्हावे या  साठी त्यांनी विविध उदाहरणे दिली,  ज्या योगे क्लिष्ट विषय काहीसा सोपा व्हावा. जे दृश्य आहे ते सत्य नाही. बाह्यस्वरूप हे केवळ मायावी आहे. त्याच्या पलीकडे जे परब्रह्म स्थिरावलेले आहे, ते जाणण्यासाठी कठोर साधना करणे क्रमप्राप्तं आहे असे त्यांचे सांगणे होते. 

या विषयावर एका सदस्यानं इथे चर्चाप्रस्ताव ठेवला आहे. विषय गंभीर आणि सर्वस्पर्शी असल्यानं  सगळ्यांना उपयोगी होईल म्हणून  हा लेख लिहितोय.

सृष्टी ही माया आहे, आणि ब्रह्म सत्य आहे. अतिविशाल आणि प्राचीन अशा परब्रह्मासमोर ही सृष्टी आणि त्या सृष्टीत जगणारे सारे जीव अती क्षुद्र आहेत. सृष्टीला आणि त्यातील सर्व सजीवांना अंत आहे. परंतु हे जाणूनही जीवनविषयक ओढ संपत नाही. स्वतःचे अस्तित्व क्षुद्र आणि क्षणभंगुर आहे हे समजून देखिल स्वतःविषयीचे भ्रम लोप पावत नाहीत. स्वतःचे कर्तृत्व, ज्ञान किती नगण्य आहे याची जाणीव न ठेवता, या भासमान जगामध्ये जो तो पूर्णपणे मश्गुल होतो.