आनंदाने वाचावी अशी बातमी म.टा. त वाचायला मिळाली. सर्वांना चर्चा करता यावी ह्यासाठी त्या बातमीतला काही भाग येथे उतरवून ठेवला आहे.

म.टा. तली मूळ बातमी : इंडियन पॅनोरमात मराठीचा 'तिरंगा'
शुक्रवार दि. २६ ऑक्टो. २००६.

ग्लोबल मराठी या नावाने अरुण साधूंचा लेख लोकप्रभा मध्ये आला आहे.
दुवा 

पुढच्या काही वर्षात मराठी भाषा म्हणजे केवळ देवनागरीतून लिहिलेले इंग्रजी (इंग्लिश!) शब्द एवढीच राहील का?

&nbs

वादळी चर्चे करिता हा थोडा मटा वार्षिक अंकातील एक जरा वेगळा विषय.'महाराष्ट्र मेला आहे' या शीर्षकाचा हा लेख  (आगपाखड?) प्रतिक्रिया व्यक्त करण्यापूर्वी पूर्ण वाचावा. चर्चा सुरू करण्या करिता त्या लेखातील काही मुद्दे नमूद करत आहे.

मनोगत वर 'अंतर्नाद' मासिकाच्या चर्चेत एक मुद्दा चर्चेत आला आणि तो म्हणजे पुस्तकांची खरेदी करताना अनेक निकषावर पुस्तकांची खरेदी होत असते. हाच निकष कपडे खरेदी करताना अथवा शुधाशांतीगृहात जाताना आपण करत नसतो.
मी स्वताही कोणतेही पुस्तक चाळताना प्रथम किंमत किती हेच पाहत असतो.

आजच्या काळात १०० रुपयाच्या आतली खरेदी ही काही खरेदी समजता येणार नाही, तरीही पुस्तकांचा विचार करताना किंमत किती हा विचारच आपल्या नकळतच मनात येत असतो.

या अनुषंगाने अजून एक विचार मनात येत असतो की जुने अथवा आपला ज्या पुस्तकातील रस संपला आहे अश्या पुस्तकांची विल्हेवाट कशी लावावी? जागेची अडचण लक्षात घेता यावरही विचार व्हावा असे सुचवावेसे वाटते.

पुस्तक विकत घेताना अजून कोणत्या निकषावर पुस्तकाची खरेदी होत असते, उदाहरणार्थ, संग्रही असावे असे खरोखरच वाटते काय?, पुस्तकांचे आदानप्रदान व्हावे काय? जवळच्या ग्रंथालयात पुस्तक मिळते काय? भेटीसाठी आपण पुस्तकांचा विचार करतो काय? इत्यादी इत्यादी.

आपले मत समजावून घ्यायला नक्कीच आवडेल.

द्वारकानाथ