अलिकडेच झालेल्या सर्वेक्षणात असे आढळुन आले आहे की काही दिवसांपुर्वी भारत आणि पाकिस्तान यांच्या मधे अणुयुद्धासाठी जोरदार हालचाली सुरु होत्या. सादर आहे याच सर्व हालचालींचा लेखाजोखा खास बातमी दारांकडुन ...

पाकिस्तानी सैन्याने भारतावर अणुबॉम्ब टाकण्याचे ठरवले. यासाठी त्यांना त्यांच्या सरकारची परवानगीची गरज नाही, त्यामुळे लगेचच त्यांनी उलटगणतीला सुरुवात केली. इकडे भारतीय तंत्र सुधारलेले असल्यामुळे भारतीय सैन्याला आठ सेकंदाच्या आत पाकिस्तानच्या या हालचालीची माहीती मिळाली.   भारतीय सैन्याने लगेचच उत्तरादाखल आपला अणुबॉम्ब टाकण्याची तयारी केली पण त्यांना यासाठी सरकारची परवानगी हवी असते त्यामुळे त्यांनी तशी परवानगी राष्ट्रपतींकडे मागितली. राष्ट्रपतींनी ती मागणी मंत्रिमंडळाच्या विचारार्थ पाठविली. त्यावर पंतप्रधानांनी संसदेच्या अधिवेशनाची घोषणा केली. ज्यावेळी संसदेचे अधिवेशन सुरु झाले तेंव्हा वारंवार होणारे वॉक-आउट्स आणि विरोधी पक्षाने केलेला गदारोळ यामुळे संसद अनिश्चित कालासाठी स्थगित करण्यात आली. राष्ट्रपतींनी मात्र लवकरात लवकर निर्णय घेण्यासाठी सरकारला बजावले. तिकडे दरम्यानच्या काळात पाकिस्तानी सैन्याने तयारी करुन ठेवलेला अणुबॉम्ब तांत्रिक अडचणीमुळे त्यांना सोडता आला नाही. त्यांचे यासाठी प्रयत्न सुरुच राहीले..

हातात वाफ़ाळत्या कॉफ़ीचा मग घेऊन अक्षय खिडकीपाशी उभा होता. बाहेर कोसळणाऱ्या पावसात कुठलंतरी शून्य बघण्यात त्याचे डोळे हरवले होते. कदाचित दहा महिन्यांपूर्वी पडलेल्या याच प्रश्नांची उजळणी  चालू होती.

दहा महिन्यांपूर्वी मुंबईतल्या प्रलयंकारी पावसाने त्याच्या कॉफ़ीवर पाणी फ़िरवलं होतं. उरलं होतं ते फ़क्त फोनवर बोलणं. जेमतेम अर्ध्या-पाऊण तासाचं. आजही त्याला ते स्पष्ट ऐकू येत होतं.

खरे म्हणजे शीर्षकात दिलेले उद्गारचिन्ह ही एवढी एकच प्रतिक्रिया होउ शकते हरिश्चंद्रगड या अनुभवाचे यथार्थ वर्णन करायला. बाकी कितीही लिहिले तरी शब्द तोकडे पडतील, पण डोंगरयात्रांची नोंदवही ठेवायची असे ठरवले आहे त्याप्रमाणे लिहितो..

एक माणूस घरोघरी जाऊन टोमॅटोचा सॉस विकत होता. लोकांनी त्याला विचारले, "हा सॉस शुद्ध आहे कां?"

त्याने सांगितले, " मी खोटे बोलणार नाही. यात ९०% टोमॅटो आणि १०% इतर खाद्यपदार्थ आहेत पण मी तुमच्याकडून बाजारभावाच्या फक्त ८०% किंमत घेत आहे. म्हणजे तुमचा फायदाच आहे." त्याच्या कडील सर्व बाटल्या एकाच दिवशी खपल्या.