मिनिओपोलिसच्या आमच्या मुक्कामात दिवस थंडीचे असल्यामुळे आम्हाला बाहेर पडून कितपत फिरता येईल याविषयी शंकाच होती पण थंडीने आमच्यावर मेहेरबानी केल्यामुळे सुरवातीला आम्ही मॉल ऑफ अमेरिका या अमेरिकेतील सर्वात मोठ्या मॉलला भेट देऊ शकलो. या तीन मजली अतिभव्य मॉलमध्ये वस्तू खरेदीप्रमाणेच लोकांना निरनिराळ्या राइडसचाही अनुभव घेता येतो.

     "मी श्रद्धाळू माणूस आहे. मी जितका श्रद्धाळू आहे तितकाच विज्ञानवादीही आहे. माझी देवावर आणि विज्ञानावर सारखीच श्रद्धा आहे. मी देवाच्या ठिकाणी देवाला आणि विज्ञानाच्या ठिकाणी विज्ञानाला मानतो." भाऊंच्या अशा वाक्यांचा अर्थ शोधण्याचा मूर्खपणा त्यांच्या सहवासातला शहाणा माणूस कधीच करत नव्हता. तिऱ्हाईताला मात्र अशा वाक्यांनी भोवळ यायची. तो एखाद्या वाक्याच्या अर्थासाठी झटायचा, तोवर भाऊ त्याच्यावर अशा अनाकलनीय वाक्यांचा पाऊस पाडायचे. तर भाऊ सांगत होते.

रोज सकाळी मी न चुकता फिरावयास जातो. का, माहित आहे? हां! स्वतःच्या आरोग्यासाठी, हे तर खरेच! पण त्या ही पेक्षा, किमान २५ जणांना तरी "आजचा दिवस सुखाचा जावो" हे वाक्य ऐकवण्यासाठी!

खरंच त्या सर्वांना दिवस सुखाचा जात असेल?  असेल ही कदाचित! पण असे त्यांना ऐकवल्याने माझा दिवस तरी सुखात जातो! कदाचित असे ही असेल की मी ज्यांना ज्यांना हे वाक्य ऐकवतो त्यापैकी अनेक जण " तुम्हाला देखील" असे प्रत्युत्तर देतात. त्या मुळे तर तसे घडत नसेल?