रेवा घरी पोहचली तेंव्हा घडला प्रकार आईला सांगावा की नाही ह्याबाबत ती गोंधळात होती- सांगावे तर ती रोज काळजी करीत राहील -न सांगावे तर स्वतःचे मन खात राहील. शेवटी न सांगण्याचा निर्णय तिने घेतला - आईची तब्येत सांभाळणे मनाच्या भावनांपेक्षा महत्त्वाचे होते...

रेवा बसची वाट पाहत उभी होती- तसा फार उशीर झालेला नसला तरीही रहदारी तुरळक होत होती. बस लवकर यावी असा मनोमन विचार करीत असतानाच आजूबाजूला हातात हात घालून रेंगाळणारी युगुले तीच्या विचारांत खंड आणीत होती. त्यातले एक तर स्टॉपच्या लोखंडी पाइपांवर बसून प्रणयांत रंगले होते.
रेवाला हे नवीन नव्हते. आठ वाजत आले की, ओव्हरटाइमच्या बहाण्याने नोकरी करणारी तरूण मंडळी जोडीने फिरणे हे काही गुपित राहिलेले नव्हते. ऑफिस मधल्या काही मुली त्याच मार्गाने जात पण आपण त्या गावचेच नाहीत असे दाखवीत तेंव्हा रेवाला त्यांची मजा वाटे.
कित्येकदा वासंतीला वाचवण्यासाठी तीच्या घरी रेवाने खोटे निरोप दिले होते. तिला व्यक्तीश्या: हे पसंत नव्हते परंतू आईची तब्येत ढासळली की, वासंती खेरीज तिला कोणी सहकार्य करीत नसे व म्हणूनच तिचा नाईलाज होई.
वासंतीचा विचार डोक्यात आल्याबरोबर तिला आजचा प्रसंग आठवला, कामे तुंबून राहिली आहेत म्हणून वासंतीला आज ऑफिसमध्ये चांगलाच दट्ट्या बसला होता व काम झाल्याखेरीज घरी जायचे नाही अशी तंबीही मिळालेली होती. बिच्चारी वासंती ऑफिसात बसून स्वत:ची तुंबलेली कामे करीत होती.

हेन्ऱी कॅमेरॉनच्या निवृत्तीची बातमी "आर्किटेक्ट्स गिल्ड ऑफ अमेरिका" च्या एका पत्रकात छापून आली.. त्याच्या कारकिर्दीचा सारांश पाच सहा ओळींत गुंडाळला होता, आणि त्याच्या इमारतींची नावं पण चुकीची छापली गेली होती...

ते पत्रक घेऊन पीटर गाय फ्रँकनच्या कचेरीत शिरला. गाय त्यावेळेस अत्यंत महत्त्वाच्या, एका तपकिरीच्या खरेदीच्या घासाघिशीत गर्क होता. पीटर असा अचानक आलेला पाहून कपाळावर आठ्या आणून त्याने कारण विचारलं. पत्रक गायच्या मेजावर टाकून पीटर म्हणाला, "मला हा माणूस हवाच आहे"... गायला काही कळेच ना. तो म्हणाला कोण? पीटरचं उत्तर "हॉवर्ड रोर्क"!

                             ॥ श्री‌सद्गुरुनाथाय नमः ॥

अभंग # ६.
साधुबोध झाला तो नुरोनिया ठेला । ठायीच मुराला अनुभवे ॥
कापुराची वाती उजळली ज्योति । ठायीच समाप्ती झाली जैसी ॥
मोक्षरेखे आला भाग्ये विनटला । साधूचा अंकिला हरिभक्त ॥
ज्ञानदेवा गोडी संगती सज्जनी । हरि दिसे जनी आत्मतत्त्वी ॥
पाठभेदः अनुभवे=अनुभव ; दिसे जनी= दिसे जनीं वनीं