माझी कविता

विसुनाना



कविता माझी आहे अल्लड
गाल गोबरे डोळे मोठे
कधी हरकते कधी हरपते
कधी रागवे खोटेखोटे
ओठांची कधि चुंबळ करूनि
अश्रापाचा देते पापा
बोल बोबडे तिचे मारती
विश्वदर्शनी विशाल गप्पा

नाचनाचुनी कधी सांगते
आनंदाचा पाय थकेना
कधी उशाशी तिच्या सांडते
उसासणारी उष्ण वेदना
उगाच बसते कधी मुक्याने
दूर लाऊनि शून्यदिठी
जरा खुलवता मला घालते
मऊ ढगासम सांद्र मिठी

 

माझी मुलगी कविता माझी
वणव्यामधला प्राणविसावा
अव्यक्ताची खूण गोमटी
उध्वस्तातिल अभंग ठेवा