(पृष्ठ ५)
"ते दोघं, तुमचे मित्र सर! होता होईल तेवढी मदत केली मी त्यांना सामान भरायला. सुदैवाने आपल्या तळघरात दोन पेट्या होत्या." त्याची नजर खाली जमिनीकडे गेली. "अगदी झाडून पुसून सगळ्या वस्तू भरल्या मी सर."
"तूच इथल्या सगळ्या वस्तू भरल्यास?" अँथनी दु:खातिरेकाने म्हणाला.
"हो सर, तुम्हीच तर तसं सांगितलं नाही का? त्यांच्यातल्या त्या उंच माणसानं मला तसं करायला सांगितलं. आणि तुम्ही त्या दुसर्या माणसाशी त्या खोलीत बोलण्यात गर्क होता. म्हटलं मग तुम्हाला कशाला त्रास द्या?"
"मी त्याच्याशी बोलत नव्हतो, तोच माझ्याशी बोलत होता. भामटा!"
"सर अशा या प्रसंगी मला खूपच वाईट वाटत आहे सर!"
"अशा प्रसंगी?"
"तुमच्या आवडत्या वस्तू तुम्हाला देऊन टाकाव्या लागल्या सर, नाही का?"
"अं? हो! खरंच!" त्यानं हसायचा एक दुबळा प्रयत्न केला.
"ते आता निघून गेले असतील नाही का....? माझे मित्र?"
"होय सर, थोड्याच वेळापूर्वी. मीच त्या पेट्या टॅक्सीत ठेवल्या. मग तो उंच मनुष्य वर गेला आणि मग ते दोघेही पळतच खाली आले आणि ताबडतोब निघून गेले. पण एक मिनिट सर..... काही घोटाळा झालाय का?"
रॉजरने हा प्रश्न विचारावा यात काही नवल नव्हते. अँथनीचा आवाज इतका घोगरा येत होता की कुणीही चौकशी केली असती.
"होत्याचं नव्हतं झालं आहे रॉजर. पण असो. मला नाही वाटत तुला दोष देण्यात काही अर्थ आहे. आता तू गेलास तरी चालेल, मला एक फोन करायचा आहे."
पुढच्या पाचच मिनिटांत इन्स्पेक्टर ड्रिव्हर हातात छोटीशी वही घेऊन अँथनीच्या शेजारी बसला होता आणि तो सांगत असलेली हकीकत ऐकत होता. हा इन्स्पेक्टर एक निर्दय माणूस वाटत होता, विशेषत: ऍंथनीच्या अनुभवानंतर तर तो बिलकूल खरा वाटत नव्हता. एकदम नाटकी!
अँथनीने आपली हकीकत सांगून संपवली नि इन्स्पेक्टरने आपली वही मिटली.
"आता काय?" अँथनीने काळजीच्या सुरात विचारलं.
"आता काय सांगायचं? सूर्यप्रकाशाइतकं स्पष्ट आहे हे!" इन्स्पेक्टर म्हणाला. "ही नक्कीच पॅटरसन्सची टोळी आहे. अलीकडे असले पुष्कळ उद्योग त्यांनी केले आहेत. उंचापुरा गोरा मनुष्य, काळा बुटका माणूस आणि ती मुलगी!"
"मुलगी?"
"हो, सावळी आणि खूप सुंदर दिसणारी. लोकांना फशी पाडायचं काम करते!"
"ती स्पॅनिश मुलगी? "
"आता ती स्व:तला तसं म्हणत असेल. पण तिचा जन्म इथलाच आहे, हँपस्टीडमधला."
"आणि मी हँपस्टीड खूप चांगली जागा आहे म्हणत होतो." अँथनी पुटपुटला.
"सगळं काही स्पष्ट आहे सर" इन्स्पेक्टर निघण्य़ाची तयारी करत म्हणाला. " तिने तुम्हाला फोन केला आणि रचलेली कहाणी ऐकवली. तिनं ओळखलं की तुम्ही नक्की याल. नंतर ती त्या म्हातार्या गिबसनच्या घरी गेली आणि ती म्हातारी काय? जरा पैसे मिळाले की ती तिची खोली देते. नाहीतरी या प्रेमिकांना बाहेर कुठे भेटण्याची पंचाईत असतेच. आणि खोली देणे हा काही गुन्हा तर होऊ शकत नाही, नाही का? तुम्ही या सगळ्याला फसता, ते तुम्हाला इकडे घेऊन येतात आणि जोपर्यंत त्यातला एक तुम्हाला कहाणी ऐकवत बसतो तोपर्यंत दुसरा चोरीचा माल घेऊन पसार होतो. नक्की पॅटरसन्सच! ही खास त्यांची ष्टाईल आहे."
"पण माझं सामान?" अँथनीनं काळजीनं विचारलं.
"आम्हाला होईल तेवढं आम्ही करुच सर. पण ते पॅटरसन्स खूपच हुशार आहेत."
"तसंच दिसतंय." अँथनी कडवटपणे म्हणाला.
इन्स्पेक्टर निघून गेला मात्र तो जातो न जातो तोच पुन्हा एकदा बेल वाजली. अँथनीने दार उघडलं. एक छोटा मुलगा हातात पार्सल घेऊन दारात उभा होता.
"तुमच्यासाठी पार्सल आहे सर."
त्यानं जरा आश्चर्यानेच ते पार्सल घेतलं कारण सध्यातरी त्याला कोणतंही पार्सल येण्याची सुतराम शक्यता नव्हती. बैठकीच्या खोलीत परत येऊन त्याने ते उघडलं.
तो एक लिकर सेट होता.
"हरामखोर!" अँथनी उद्गारला.
तिथेच एका ग्लासच्या खाली असलेल्या एका छोट्याश्या गुलाबाकडे त्याचं लक्ष गेलं. क्षणार्धात त्याला कर्क स्ट्रीटवरची ती खोली आठवली.
"मला तू खूप आवडतोस रे! आणि काहीही झालं तरी तू सुद्धा मला कधीच विसरणार नाहीस, हो ना? " असंच ती म्हणाली होती. "काहीही झालं तरी... तिला कदाचित हेच तर......अँथनीने मोठ्या कष्टाने स्वत:वर ताबा मिळवला. "असं होता उपयोगी नाही!" त्यानं स्वत:लाच समजावलं. टाईपरायटरकडे त्यानं पाहिलं आणि निग्रहाने तो समोर बसला. ’दुसर्या काकडीचे रहस्य’
पुन्हा एकदा त्याचे डोळे हरवल्यासारखे झाले. ’हजार फुलांची शाल’. आणि त्या मृतदेहाच्या कडेलाच खाली जमिनीवर पडलं होतं ते नक्की होतं तरी काय? काहीतरी भयंकर ज्यामुळे सगळं रहस्य क्षणात उलगडलं? अर्थातच काहीच नाही! त्याचं लक्ष वेधण्यासाठी रचलेली केवळ एक गोष्ट. आणि ती सांगणार्याने देखील अगदी अरेबियन नाईटस सारखीच युक्ती वापरली होती, अगदी ऐन मोक्याच्या क्षणाला खिळवून ठेवण्याची. पण अशी एखादी रहस्य उलगडणारी भयानक वस्तू असायला काय हरकत आहे, नाही का? आणि एखाद्याने शोधायचीच म्हटलं तर?
अँथनीने टाईपरायटरमधला आधीचा पेपर ओढून काढला आणि एक नवीन पेपर टाकला. शीर्षक टाईप केलं, 'स्पॅनिश शालीचे रहस्य'. शांतपणे एक दोन क्षणभर त्यानं त्याचं निरीक्षण केलं आणि भरभर टाईप करायला सुरुवात केली.
- ऍगाथा ख्रिस्तीच्या ’मि. ईस्टवूडस ऍडव्हेंचर’ या कथेचा मराठी अनुवाद.