प्रिय मित्रा


आधी एक वचन दे. हसू नकोस. माझ्या अस्तित्त्वाचे ध्येय काय हा ‘गहन’ प्रश्न काल मला पुन्हा एकदा पडला.

चाकरी का करतोस? सोडून का देत नाहीस? मग कविता का करतोस? हे का करत नाहीस? ते का करत नाहीस?  एकच वाट का चोंखदळत नाहीस...हो , काहींचं बरं असतं. डोळ्यांपुढे एकच वाट. वाट चुकायचा प्रश्नच नाही.

ट्रक/लॉरी आणि टेंपो...

नमस्कार दोस्तांनो...आजवर आपण सर्वांनी भरपूर ट्रक्स/लॉरीज/टेम्पो च्या मागे लिहिलेले काही मजेदार वाक्ये आणि संदेश वाचले असतिलच !


ते प्रकट करा आता आणि आपणाला झालेला आनंद/राग सार्वजनिक करा...म्हणजे सर्वांनाच त्याचा आस्वाद घेता येइल....!

पाऊस

चोहीकडे रणरणते ऊन. क्षौर केलेले डोंगर. आटलेली तळी. नगरपालिकेच्या नळावर चालणारा भांडणाचा परवचा. तेथेच नीरव दुपारी तहान शमवणारे पक्षी. केवळ एक पाऊस हे चित्र बदलतो. ऊन सौम्य होतं. डोंगरांना पालवी फुटते. तळी तृप्तीने फुगताता. भांडणाचे विषय बदलतात. पक्षी घरटी बांधु लागतात. जीव सुखावतो. गांवकरी वा शहरी, कुठल्याही व्यक्तीला तो प्रिय असतो. ऊन्हाळ्याचे धाकटे भावंड असल्याने त्याचे अधिक कोडकौतुक होते हे तर खरेच. पण, जर हिवाळ्यानंतर पावसाळा आला असता तर चातकाने तितकीच वाट पाहीली असती काय? सांगणे अवघड आहे. एखादा कुशल चित्रकार कागदावर केवळ रंग फेकुन सुंदर चित्र बनवतो तसा पाऊस सर्वत्र टवटवीतपणा भरतो.

दोन महापुरुष

हा लेख खरेतर कालच प्रसिद्ध होणे उचित होते, परंतु काही कारणाने जालाशी संपर्क साफ तुटल्याने मी हा लेख काल देऊ शकलो नाही, क्षमस्व!


२८ मे म्हणजे स्वा. सावरकरांची जयंती तर हु. भगवतिचरण व्होरा यांची पुण्यतिथी. दोघेही 'रणावीण स्वातंत्र्य कोणा मिळाले' या विचाराचे होते. दोघेही स्वातंत्र्यप्राप्तीसाठी समर्पित जीवन जगले, दोघांनीही उपेक्षेची तमा न बाळगता आपले व्रत चालूच ठेवले.

रोजच्या कामातले गडबडघोटाळे

'मेलं एक काम सुधं होत नाही. लाइफच गंडलंय.' ही वाक्य कधीकधी तोंडी येतं. बऱ्याचदा रोजच्या व्यवहारातल्या अगदी साध्या कामांत विचारात असल्याने किंवा घाईत असल्याने आपल्याकडून काही मजेदार,काही विचीत्र गडबडघोटाळे घडतात. माझ्या आयुष्यातले हे काहीः

तुंग - तुंगी

नमस्कार!
पूण्याच्या पहिल्या पाऊसाबरोबर आमची भटकंतीची सुरु झाली. रात्री थोडा पाऊस झाला [आमच्या गल्लीत तर झाला, तुमच्याकडे झालाच असेल..].. मग बेत ठरला तुंगला जायचा. तुंग ला तुंगी किंवा काथिंगड सुद्धा म्हणतात. झाले.. घाणेकरांचे पुस्तक पाहिले आणी तुंगचा बेत निश्चित झाला.