गणितानं आपल्याला लहानपणापासून सांगितलंय की २+२ म्हणजे ४. ४ हून कमी नाही आणि जास्तही नाही. पण तेच गणितशास्त्र जर आपल्याला सांगायला लागलं की क्रिकेटचा चेंडू आणि आपली चहाच्या कपबशीमधली बशी हे सारखेच आहेत. तर तुम्हाला काय वाटेल? गणितावरचा विश्वास उडेल? नाही तसं नाही होणार. तुम्ही फक्त हलक्या आवाजात म्हणाल "मीराताईंची तब्बेत बरी दिसत नाही!" जरा थोडे धीट असतील ते म्हणतील "बशी म्हणजे चेंडू! मग कप म्हणजे काय बॅट की काय?" तर कप म्हणजे बॅट नाही हो, कप म्हणजे रिंग! आता जास्तच गोंधळ झाला न?

     मुक्या नेहमीप्रमाणे त्याच्या दोस्तांसोबत खेळत होता. धुळीने अंग माखून निघाले होते. तिकडून आईच्या हाका सुरू होत्या. संध्याकाळचा काळोख पडायच्या आत खेळ संपवून निघायचे होते. अंगणात शेजारच्या कंपाउंडर काकाच्या रेडिओवर हिंदी बातम्या चालल्या होत्या. नाना-मुकादम त्यांच्याकडे आलेला होता. पायरीच्या एका कोपऱ्यावर बसून डाव्या हातातली तंबाखू उजव्या हाताच्या अंगठ्याने मळत समोरच्या कडुनिंबाच्या उंच शेंड्याला न्याहाळत किलकिले डोळे करून कान रेडिओकडे रोखून धरत खरखरणाऱ्या रेडिओतून आलेले सगळे समजत आहे अशा अविर्भावात नाना काकांच्या हो ला हो मिसळत होता. काकांनी टाळ्या पिटल्या तशा नाना सुद्धा वाहवा करत टाळ्या पिटू लागला. मुक्याला पण काहीतरी विशेष घडले आहे असे वाटले व  त्याने कुतूहलाने काकांना विचारले,"काय झाले आहे हो काका?"

मनोगत सुरू झाल्यापासून मनोगतींनी विविध विषयांवर अतिशय उत्साहाने मराठीत लेखन सुरू केले. मराठी संकेतस्थळ म्हटल्यावर जे काही ठराविक पद्धतीचे संकेतस्थळ नजरेसमोर येते त्या कल्पनेत ह्या उत्साहाने निश्चितच सुखद परिवर्तन झालेले आहे.

पृथ्वीय हवामान आणि चंद्र ह्या लेखमालेचा हा शेवटचा भाग. सर्व वाचकांना आणि प्रतिसाद व व्य. नि. लेखकांना पुन्हा एकदा मनःपूर्वक धन्यवाद. आपणा सर्वांच्या प्रोत्साहनामुळे अशाप्रकारचे लेखन करत रहाण्याची स्फूर्ती मला मिळाली आहे.

भाग ९ - भविष्य