आमच्यासाठी नवा दिवस उजाडला तेव्हा सकाळचे १० वाजले होते.. खरंतर पाच ते दहा झोप कमीच होती मात्र वेगास ते ग्रँड क्यॅन्यन प्रवास असल्याने नाइलाजाने उठलो आणि निघालो. वाटेत पहिला पडाव होता हूवर डॅम. ऍरिझोना आणि नेवाडा या राज्यांना कोलोरॅडो नदी दुभागते. त्या नदीवर हे १९३५ मध्ये बांधलेले धरण आहे. महामंदीमुळे (कु?)प्रसिद्ध असलेले अमेरिकेचे माजी अध्यक्ष हर्बर्ट हूवर यांच्या वरून त्या धरणाला नाव देण्यात आले आहे. आता पर्यंत भंडारदरा, जायकवाडी वगैरे मोठी धरणे बघितली होती मात्र ह्या धरणाचे स्थळ मला प्रचंड आवडले. ते स्थापत्य पाहून त्याच्या रचनाकाराच्या सौंदर्य दृष्टीला मी सलाम ठोकला.

सैन्यातील एका वरिष्ठ अधिकाऱ्याने पाठविलेली मेल, नेवीतील माझ्या एका मित्राने मला forward केली. त्याचे शब्दशः भाषांतर खाली देत आहे.
---------------
१. माझ्या विभागात (unit) माझा अतिशय सज्जन, कर्तव्यकठोर, कमांडोसारखा एक आधिकारी होता. त्याचे नांव कप्टन राम सिंह जेष्ठतावर्ष (seniority) २००३. (अपरिहार्य कारणास्तव मूळ नाव बदलले आहे). त्याची (NSG मध्ये) राष्ट्रीय सुरक्षा गार्डमध्ये जाण्याची इच्छा होती. आम्ही बढतीच्या धोरणात थोडा बदल करून त्याच्या तीव्र ईच्छाशक्तिमुळे अलिकडेच ह्या वर्षी त्याला NSG मध्ये आधिकारी म्हणून बढती देण्यात आली.

दिनांक ९ ऑगस्ट १९२५ रोजी ’८ डाउन’ गाडीवर लखनौ पासून सुमारे चौदा मैल अंतरावर काकोरी ते आलमनगर दरम्यान सायंकाळी साडेसातच्या सुमारास हिंदुस्थान प्रजासत्ताक संघटनेच्या १० धाडसी शिलेदारांनी दरोडा घालून सरकारी तिजोरी लुटली आणि साम्राज्य हादरले. हा घाला गाडीतून वाहून नेल्या जाणाऱ्या तिजोरीवर नव्हता तर ब्रिटिश साम्राज्यावर होता. या धाडसी क्रांतिकारकांनी जणू सरकारी खजिना लुटून सरकारला आव्हान दिले होते. हा दरोडा अत्यंत विचारपूर्वक ठरविलेला व सुनियोजित होता. एकदा हुतात्मा पंडित रामप्रसाद बिस्मिल शाहजहानपूरहून लखनौला जात असताना वाटेत त्यांनी या गाडीत सरकारी खजिना चढवताना पाहिला.