गालिबची शायरी समजायला अवघड आणि गूढ असली तरी त्यामुळे तिचे साहित्यिक मूल्य अजिबात कमी होत नाही. अब्दुल रहमान बिजनौरी म्हणतात की भारतात अपौरुषेय ( दैवी ) ग्रंथ दोनच - वेद आणि गालिबच्या गजलांचा संग्रह ( दीवान ). यातला अतिशयोक्तिचा भाग सोडून दिला तरी यावरून गालिबचे उर्दू साहित्यातले महत्व ध्यानात येते. वस्तुतः गालिबची शायरी प्रामुख्याने फारसीमध्येच आहे. त्याने फारसीत उर्दूच्या चौपट गजला लिहिल्या. त्याच्या उर्दूतल्या गजलांची संख्या आहे केवळ २७६. गालिबच्या उर्दू रचना मोजक्या असल्या तरी उर्दू भाषेत आजवर सर्वाधिक लिखाण गालिबच्या साहित्यावर झाले आहे. यावरून ना. ह. आपटेंच्या कादंबऱ्यांची आठवण होते. आपटेंना कुणीतरी तुम्ही एम.ए. आहात का असे विचारले तेंव्हा ते हसून म्हणाले की मी एम.ए. नाही पण माझ्या कादंबऱ्या एम.ए. ला आहेत!

गेले अनेक महिने होम्स कामात हरवून प्रकृतीकडे दुर्लक्ष करत होता. अर्थातच त्याचे परिणाम त्याच्या शरीरावर दिसल्यावाचून कसे राहतील? अखेर डॉ. मूर यांच्या सल्ल्याने, किंबहुना इशाऱ्याने होम्स हवापालटाला कबूल झाला, कारण जास्त दुर्लक्ष केल्यास परिस्थिती इतकी बिघडेल की काम पूर्ण सोडून द्यावे लागेल असे त्यांनी स्पष्ट सांगितले होते.