"यशस्वी होण्याचा राजमार्ग", "झटपट श्रीमंत कसे व्हावे?" अश्या पुस्तकांसारखे, "मनोगतावर प्रसिद्ध कसे व्हावे?" अश्या विषयाचे काही असावे असे आम्हांस वाटले. कोणीतरी ते लिहिण्याची वाट पाहण्यापेक्षा आपणच ते लिहावे असे ठरवून आमच्या अभ्यासगटाने सुप्रसिद्ध, कुप्रसिद्ध आणि अप्रसिद्ध मनोगतींच्या वाटचालीचे सखोल अध्ययन केले. त्यातून आलेले निष्कर्ष पुस्तकरुपात प्रसिद्ध होणार आहेतच (त्याची आगाऊ नोंदणी सुरू आहे) पण त्याआधी त्याची झलक मनोगतींसाठी ...

तुम्हाला प्रसिद्ध मनोगती व्हायचे आहे का?

याआधीः भाग २
तो(तापमान ३०० अंश) : 'त्या दिवशी तुला टॉमॅटो आम्लेट करायला सांगितलं तर चिकटवून दोन तवे खराब करुन मग 'जमत नाही' म्हणून रडत बसलीस.एका टॉमॅटो आम्लेटचा भाव दोन तवे, चिकटलेली जळकी खरवड, मनस्ताप असेल तर मी कशाला परत मागायला जाऊ?'
ती(टॉमॅटो आम्लेटचा वार जरा खोलच आहे हृद्यावर) : 'एकदा मेलं टॉमॅटो आम्लेट जमलं नाही तर कसं बोलून दाखवतोस.(हुंदका)(हुंदका)(हुंदका)'
तोः (तापमान १०० अंश. खोलीच्या दाराची कडी लावतो आणि शांतपणे उभा राहतो.)
तीः '(हुंदका)(हुंदका)(हुंदका) आधी मी अशी रडले की तू मिठीत घेऊन प्रेमाने शांत करायचास. आता साधं एक 'सॉरी' निघत नाही तोंडातून. बायको रडते, रडू दे, यांना आपला पेपर प्रिय.(हुंदका).'
तोः (शांतपणे) 'आधी तू सुद्धा प्रत्येक मुद्द्यावर माझा आणि घरातल्या माणसांचा उद्धार नाही करायचीस.'
ती(मुद्दे संपल्याने): '(हुंदका)(हुंदका)(हुंदका)(हुंदका)...'
सासूबाई(बाहेरुन) : 'तुमचं ते 'भविष्याचे वेध' लागलंय रे! '
तोः 'आपण जरा भांडण अर्धा तास लांबणीवर टाकलं तर नाही का चालणार?'
तीः 'बघा, बायकोपुढे ती मालिका महत्वाची.'
सासूबाई(बाहेरुन): 'धनू रास लागली.'
तीः (बाहेर जाऊ लागते)
तोः (अडवत)'आता का, आता का?नवऱ्यापुढे मालिका प्रिय..'
तीः जाऊदे रे, भांडणं तर नेहमीचीच आहेत, निदान पुढच्या आठवड्याचं भविष्य तरी बघूयात.
तोः 'वेडी!उगाच भांडत बसते. मी काय पडदे लावायला नाही म्हणतो?'
तीः 'माझी मी पडदे लावायला समर्थ आहे. यापुढे जन्मात कधी तुला सांगणार नाही पडदे लावायला. (डोळे पुसते)'
आणि दोघे 'वेध भविष्याचे' बघायला बाहेर पळतात.

याआधीः भाग १

तोः(तिच्या लॉजिकवर नेहमीप्रमाणे हतबुद्ध होऊन) 'काहीतरी भुंगा लावू नकोस गं सकाळीसकाळी.'
तीः 'नंतर तुझ्याच मातोश्री म्हणतील, 'अजून पडदे का लावले नाहीत'?'
तोः 'प्रत्येक गोष्टीत फिरुन फिरुन बरोबर तिथेच कशी येतेस?काय संबंध? आणि बोललं तर काय होतं?'
ती(आता दुसरा मुद्दा शोधते) : 'धुतले तरी मळकट दिसतात हे पडदे.रंगच जुनाट.

(ता.क.-जाहीरात म्हणून हा लेख मी मुद्दाम परत वर आणलेला नाहीये, काही शब्दांची सुधारणा सुचल्याने आणि केल्याने तो वर आला आहे.)
वैधानिक इशाराः या लेखातील 'तो' आणि 'ती' हे पूर्णतः काल्पनिक आहेत व त्यांचे कोणत्याही खऱ्या माणसाशी/खऱ्या जीवनातील घटनांशी साम्य आढळल्यास तो निव्वळ योगायोग समजावा. 
तसेच मनोगतावरील 'तो' व हा 'तो' यांच्या नावात साम्य हाही निव्वळ योगायोग समजावा.

                     ॥  श्री‌सद्गुरुनाथाय नमः ॥    

अभंग # १९.

वेदशास्त्रपुराण श्रुतींचे वचन । एक नारायण सार जप ॥
जप तप कर्म हरिविण धर्म । वाउगाची श्रम व्यर्थ जाय ॥
हरिपाठीं गेले ते निवांतचि ठेले । भ्रमर गुंतले सुमनकळिके ॥
ज्ञानदेवी मंत्र हरिनामाचे शस्त्र । यमें कुळगोत्र वर्जियेले ॥
पाठभेदः हरिविण= क्रिया नेम, शस्त्र= शास्त्र

त्याचं असं होतं की
आपले हात अनेक प्रकरणात गुंतलेले असतात
त्यापैकी काही प्रकरणे हातावेगळी करावीत
तर उरलेली हाताबाहेर जातात
किंवा हातघाईवर येतात !
आणि आपण हताश होऊन
कुणाला तरी आपला हात दाखवतो
मग तो त्याच्या हाताच्या बोटावर
आकडेमोड करून हसून म्हणतो
'हात्तिच्या! हस्त नक्षत्रापर्यंत थांब
अन नंतर बघ नशीब कसं हात देत ते.
सगळी कामे अगदी हातोहात होतील!'
आणि आपण हातावर हात ठेवून बसून राहतो
तो पर्यंत आपल्याला हवे असलेले हात
निघून जातात
दुसऱ्या कुणाचा तरी हात धरून!
मग आपल्या हातात काहीच उरत नाही.
हात चोळत बसण्याशिवाय...! असो.
तुम्ही भेटलात म्हणून सांगून टाकलं हातासरशी.
हातचं काही राखून न ठेवता!.

माझ्या शिवप्रेमी मित्रांनो,
                  आत्ताच एक बातमी वाचली,शिवप्रेमी कार्यकर्त्यांकडून बहुलकर यांना मारहाण. शिवराज्य पक्षाने या कामगीरीची जबाबदारी स्विकारली आहे. संभाजी ब्रिगेड आणि शिवराज्य पक्षाबद्दल मलाही सहानुभुती आहे,मी त्यांना आपले लोक मानतो,पण ही बातमी वाचली तेव्हा मनात जरासं वाईटच वाटलं.म्हणजे मला बहुलकर या माणसाविषयी काही सहानुभुती आहे असं नाही,पण तरीही अश्या घटनांमुळे माझ्या संघटनेचीच बदनामी होते असं मला वाटतं.