गोष्ट

अनंत ढवळे


एक गोष्ट लिहीन म्हणतो
पहाटेच्या कोवळ्या उन्हात
आनंदाने डोलणाऱ्या फुलांची

सूर्य माथ्यावर येऊन थांबेल तेव्हा
जगांची अदलाबदल सुरू झालेली असेल
जुन्या वाटा बुजून नवीन रस्ते बनू लागलेले असतील
काठांवर फुलारून येत असतील
मोहांच्या नवीन मालिका

सुरू झालेली प्रत्येकच गोष्ट
संपणारी असते कधीतरी
तशा संपू लागतील या मालिका देखील,
कधी तरी, दिवसाच्या शेवटच्या प्रहरात

रात्रींच्या अंधारात;
सगळेच दुवे हरवून जातील, बुडून जातील
आठवणींच्या गल्लीबोळा
रस्ते, घरे आणि नदीकाठ

सभोवताली जमून येतील
सांगण्याजोग्या हजार गोष्टींचे ढीग
वर्षांबरोबर वाहत आलेली सुख दुःखे
आणि काहीबाही

मी ओलांडून मागे जाईन म्हणतो
या भिंती आणि कुंपणे
सरून गेलेले हंगाम
ऋतूंची हजार चक्रे
एका कोवळ्या पानाच्या शोधात

एक गोष्ट लिहीन म्हणतो,
पहाटेच्या कोवळ्या उन्हात आनंदाने डोलणाऱ्या फुलांची
हजार हातांनी
जीवन वेचून घेणाऱ्या पहाटवाऱ्याची....