अवचित नौका ऊर्मीची जाणीवकिनारी यावी
हरखून उठावी प्रतिभा, स्वागता समोरी जावी

बघताच तिला प्रतिमांची मोहक तारांबळ व्हावी
शब्दांनी फेर धरावा, छंदाची वसने ल्यावी

लय लोभस एक सुचावी, गोडशी सुरावट गावी
प्रासांचे पैंजण पायी, रचनेने गिरकी घ्यावी

इवल्या प्राजक्तकळ्या ती, ओंजळीत घेउन यावी
वेळावुन मान जराशी, आश्वासक मंद हसावी

सुरुवात नव्या दिवसाची एकदा अशीही व्हावी
हलकेच मला जागवण्या सुंदरशी कविता यावी !